Zagadki o zwierzętach to tylko niektóre z wielu różnych rodzajów zagadek, które ludzie mogą rozwiązać. Im trudniejsza zagadka, tym ciekawsza do rozwiązania. Zagadki o zwierzętach nie są zbyt trudne, ale wymagają przemyślenia. Zagadki o zwierzętach uczą dzieci nieszablonowego myślenia i kreatywnego rozwiązywania różnych problemów. Zagadka 1: Co ma zęby, ale nie gryzie?Zagadka 2: Mali hodowcy królikówZagadka 3: Pies policyjnyZagadka 4: TygrysDlaczego warto rozwiązywać zagadki o zwierzętach? Zagadka 1: Co ma zęby, ale nie gryzie? Zagadka 2: Mali hodowcy królików Chłopcy z IV klasy hodowali króliki. Kłopotu z tym było stosunkowo niewiele, a przyjemności mnóstwo. Do czasu. Bo gdy przyszła jesień, a później zima, skończyły się zielska, skończyły liście buraczane – z paszą było coraz trudniej. W miarę wzrostu rosły i apetyty wychowanków, a mamy już się buntowały i nie chciały dawać więcej marchewek. Dopiero Julek znalazł sposób. Poszedł do sąsiedniego gospodarstwa i umówił się tak: Codziennie po lekcjach jeden z chłopców wstąpi do mleczarni i zabierze pilną pocztę do gospodarstwa, a za to codziennie przed szkołą może przyjść chłopiec do obory i wziąć koszyk kiszonki rozsypanej przy rozdzielaniu jej dla krów. Pierwszego dnia projektodawca wkroczył dumnie do klasy z koszem i postawił go obok swej ławki. – Co tu tak śmierdzi? – zaczęli dopytywać się sąsiedzi. – O jej! nie wytrzymam, to ta Julkowa kiszonka. Rzeczywiście, kiszonka wydzielała przykry, kwaśny zapach. – Co my z tym zrobimy? Pan Majewski jest taki wrażliwy na zapachy, wyrzuci nas razem z całą tą paszą. – Wyrzuć za okno – poradził Iktoś. – Tak, żebym znów dostał burę od dyrektora za „dekorowanie szkoły”, jak wtedy, kiedy wywiesiłem śniadanie Stefana. – Trzeba było od razu zanieść ją do klatek. – Tak, mądryś. I tak wstałem o szóstej i musiałem biec cały kawał, żeby zdążyć. – Włóż ją do pieca. – Już o tym myślałem, ale świeżo napalony, jeszcze drzwiczki nie zamknięte. – Bo też wam się myśleć nie chce – woła naraz Stefek. – Wykuć się praw fizyki to żadna sztuka. I papuga to umie. Ale jak kto przy tym myśli, to potrafi je zastosować. – Stefan – błaga Julek – jeśli znalazłeś takie miejsce w klasie, że kiszonki nie będzie czuć, to bierz koszyk i stawiaj go tam, bo pan Majewski już idzie, słyszę kroki. Wykład zrobisz nam później. – Dobrze, dawaj ten twój kosz. Stefek poradził dobrze. Pan Majewski widział nawet kosz, ale nie zwrócił na niego uwagi; widocznie rzeczywiście nie poczuł zapachu kiszonki. Po lekcjach Julek podchodzi do Stefka i mówi: – Daj grabę, chłopie, taka prosta rzecz, a nie przyszło mi to do głowy. – Najgenialniejsze pomysły są najczęściej właśnie najprostsze – odparł Stefan. A czy Czytelnik już się domyślił, gdzie był ukryty kosz? Zagadka 3: Pies policyjny Całą scenę obserwowałem z balkonu. Na ulicy kręciło się sporo ludzi, chociaż trudno było mówić o tłoku. Dzięki temu od razu spostrzegłem wspaniałego psa, wilczura, jak tylko wynurzył się z, bocznej uliczki. Biegł po chodniku, lawirując zgrabnie pomiędzy przechodniami, z nosem przy ziemi. Przesunął się tak pod moim balkonem i zaczął się oddalać, kiedy nagle zmienił postępowanie. Wybiegł na skraj jezdni i uniósł łeb. Nie wiem, czemu spojrzałem wtedy w stronę, skąd się pojawił. Dojrzałem tam policjanta, który biegł z wysiłkiem. Właśnie wyjął z kieszeni jakąś rurkę, włożył jej koniec do ust i policzki jego dwa razy mocno się wydęły, jakby dmuchał w gwizdek. Żadnego głosu jednak nie usłyszałem. Znów spojrzałem na psa. W tej samej chwili skoczył on naprzód, jak strzała, dopadł jakiegoś mężczyzny, niosącego ciężką teczkę, i rzucił się na niego. Tamten usiłował kopnięciami bronić się, lecz pies chwycił go za nogę i przewrócił. Stanął nad nim i nie pozwolił się ruszyć, aż nadbiegł policjant. Za chwilę wszyscy razem — obaj mężczyźni, nie licząc psa, maszerowali pod moim balkonem w najlepszej, zdawałoby się, zgodzie. Tylko ręce jednego pana były jakoś nienaturalnie wygięte i złożone na plecach. Złapano złodzieja. Wszystko w porządku. Ale nie wszystko jeszcze jest jasne. Kto powie, co to za rurkę brał do ust policjant i po co? Zagadka 4: Tygrys Wspaniały tygrys wyrwał się z klatki korzystając z niedomkniętych drzwi. Dozorca nie ma gdzie uciekać. Ale w ostatecznej chwili ratuje swoje życie. W jaki sposób?: Dlaczego warto rozwiązywać zagadki o zwierzętach? Zagadki o zwierzętach pomagają nam trenować nasz mózg i doskonalić umiejętności myślenia. Ćwiczą zdolność koncentracji i wyobraźni mózgu, poprawiając w ten sposób zdolność rozwiązywania problemów. zagadki o zwierzętach pozwalają nam rozwijać nowe ścieżki neuronowe, które mogą szybciej diagnozować problemy, co z kolei może uczynić nas bardziej kreatywnymi, inteligentnymi lub szybszymi w podejmowaniu decyzji. Łamigłówki są nie tylko zabawne, ale są również doskonałym sposobem na stymulację neuronów w mózgu.